Ben je kreupel dan wel kachel en word je netjes geholpen met oversteken, krijg je opeens midden op straat een trap in je maag en word je aan je lot overgelaten. Daar leg je dan, plompverloren terwijl dat teringverkeer met een beetje geluk langs je heen raast, maar hopelijk had je Brutus in je oren blazen. Dan had je er vrede mee gehad omdat Brutus een soortgelijke shock-and-awe-aanpak op je trommelvliezen afvuurt waardoor de rest van de wereld totaal onbelangrijk lijkt. Kijk niet op naar postmetalsterren of progpunknebula’s, want recht voor je staat planeet Brutus, waar iemand net zo fel zingt als ze drumt, vergezeld van even hard- als welbesnaarde helden. Blast into oblivion, not te be Refused.